تأثیر سفرنامه های فرانسوی مربوط به ایران بر ذهنیت خوانندگان در قرن هجدهم

در طول تاریخ، سیمای ایران در ذهن و اندیشهء غرب به طور کلی،و نزد فرانسویان به طور خاص پیوسته جلوه ایدوگانه، متضاد داشته است. این تصویر که در ابتدا بر اساس کتاب های تاریخی کهن شکل می گیرد، با اشاراتی که در کتاب مقدس تورات، انجیل به پارس، پارسیان شده، جلوه ای دیگر می یابد. دو باره این تصویر با ذهنیت ناشی از جنگهای صلیبی، تبلیغات کشیشان متعصب تغییر چهره می دهدو سرانجام تحت تاثیر سفرنامه های سیاحان دربارهء ایران، به خصوص تحت تأثیر بردإشت های عالمانه، حکیمانهء فیلسوفان عصر روشنگری فرانسه، از داده های این سفرنامه ها، سیمای حقیقی ایرإن و ایرإنی به عنوان یکی از ارکان بنیادین تمدن جهانی برای همیشه در ادبیات فرانسه نقش می بندد. این مقاله سعی دارد، با اشاره ای گذرا به چگونگی شکل گیری این تصویر، تحول آن تا عصر کلاسیک، سفرنامه های مربوط به ایران و تاثیر آنها بر شکل گیری ذهنیت فرانسویان نسبت به ایرانیان را مورد بررسی قرار دهد.